Ως γνωστό ο τουρισμός αποτελεί τον πρώτο πλουτοπαραγωγικό πόρο της εθνικής μας οικονομίας, διασφαλίζοντας παράλληλα τις περισσότερες θέσεις εργασίας από κάθε άλλο τομέα. Απ’ αυτόν άλλωστε εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα ποικίλες άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Σε κάποιες περιοχές της χώρας, όπως στα νησιά, αποτελεί «μονοκαλλιέργεια». Παρόλα αυτά, τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζεται από μια κλιμακούμενη κρίση. Κρίση διαρθρωτική, του μοντέλου τουριστικής μας ανάπτυξης.Βασικό στοιχείο παθογένειας υπήρξε η παντελής έλλειψη σχεδιασμού. Ποτέ ακόμη και σήμερα, δεν υπήρξε εθνική πολιτική για τον τουρισμό. Όροι όπως : «χρήσεις γης», «χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός», «προστασία φυσικών οικοτοπων και οικιστικών συνόλων», «φέρουσα ικανότητα» εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστοι. Παράλληλα η τριπλή συγκέντρωση: θεματική (ήλιος – θάλασσα), χωρική (παράκτιες ζώνες) και χρονική (θερινή περίοδος) περιορίζουν ασφυκτικά το τουριστικό μας προϊόν. Προϊόν που γίνεται ακόμη πιο ευάλωτο από τη σχεδόν απόλυτη εξάρτησή του από τους μεγάλους διεθνείς tour operators.
Αναμφισβήτητα η διεθνής οικονομική κρίση και η επερχόμενη ύφεση, πλήττει ιδιαιτέρως ένα τομέα ευαίσθητο όπως ο τουρισμός. Πόσο δε μάλλον όταν διακρίνεται από τα δικά μας δομικά προβλήματα. Επιπροσθέτως δε οι ασφυκτικές πιέσεις των tour operators για μειώσεις τιμών σ’ ένα περιβάλλον πανικού, θα σημάνουν μοιραία ποιοτική υποβάθμιση των παρεχομένων υπηρεσιών, ξενοδοχειακών υποδοχών όπως και της αγοράς στην οποία απευθυνόμαστε. Ένας φαύλος κύκλος, ως κινούμενη άμμος, που μας πάει χρόνια πίσω.
Δυστυχώς ο ελληνικός τουρισμός καθηλωμένος στο κορεσμένο και κουρασμένο μοντέλο του παρελθόντος δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σήμερα. Τρανό παράδειγμα τα κυβερνητικά «μέτρα στήριξης του τουρισμού», με πλέον ψευδεπίγραφο, την κατάργηση του τέλους παρεπιδημούντων.
Πρέπει άμεσα να διαμορφώσουμε το κατάλληλο οικονομικό και θεσμικό περιβάλλον ώστε:
* Nα προσελκύσουμε επενδύσεις σε τουριστική δραστηριότητα νέου τύπου που απευθύνεται σε μεσαία και ψηλά εισοδήματα συνδυάζοντας τη θάλασσα, την παράδοση, την ενδοχώρα και την ποιοτική γεωργία.
* Nα μεγιστοποιήσουμε την ένσταση απασχόλησης, την κοινωνική ευθύνη των προσελκυόμενων επιχειρήσεων, την ευθύνη τους για το περιβάλλον.
* Nα μελετήσουμε τις νέες τάσεις στη διεθνή αγορά, να αναδείξουμε τα πλεονεκτήματά μας εναρμονίζοντάς τα με τα τουριστικά προϊόντα που βρίσκονται σε ανοδική πορεία στην παγκόσμια αγορά.
* Να μελετήσουμε επιστημονικά τους ανταγωνιστικούς προορισμούς στρεφόμενοι στην κατεύθυνση βελτίωσης της ανταγωνιστικότητάς μας.
Ας ακούσουμε τα μηνύματα της νέας εποχής κι ας ανταποκριθούμε σ’ αυτά, ως Κυβέρνηση κι ως αγορά.
Σπύρος Αθ. Δανέλλης, Δήμαρχος Χερσονήσου
